Laatste etappe met de trein, op naar Harbin

Vandaag start laatste traject Irkutsk-Haerbin met de Trans-Siberia Express.

Om 7 uur ontbijt in onze shitty Home-stay. Lief vrouwtje had eitjes gebakken en een soort slaatje gemaakt met onbestemde groenten - ui, peen, kruiden - afijn dat was het dus net niet echt. Ik denk dat ze maar weinig vergoeding krijgt van wat de reisagent opstrijkt. Natalia gaat hier een beetje in de fout voor wat ze ons in rekening brengt (€ 159,- p.p.voor Irkutsk Homestay en Chalet).

Om 8 uur stond het busje voor. Olga bracht ons netjes naar het station. Ze bleef tot het laatste moment bij ons, kennelijk bezorgd dat we niet echt uit Irkutsk zouden vertrekken (omdat we het daar zo fijn vonden ?). Verder hele dag trein, dus kijken, lezen, luieren, snaaien....en studeren op de vele literatuur over Mongolie en China.

Deze trein (no. 2 Moskou - Beijing) heeft al chinese invloeden, maar we zitten wel in een wagon van de Russische spoorwegen. De coupe is netjes en comfortabel met opklap-bedden, maar het toiletje is wat goor. We hebben een mannelijke provodniki, dus de aandacht voor huishoudelijke zaken lijkt wat minder. Toch gaat hij later de gang en coupe's stofzuigen en is ook de toiletruimte goed verzorgd. Er is deze keer geen 220 volt in de coupe maar alleen op de gang waardoor er af en toe een gevecht om de stekkerdozen ontstaat. Hierbij kan ik wel eem beetje Kungfu techniek gebruiken..... Het is niet onverstandig om een verlengsnoertje mee te nemen.

We krijgen schone lakens, slopen en een paar handdoeken netjes in plastic verpakt terwijl er schone dekens en kussens aanwezig zijn, we reizen tenslotte 1e klas.

Francisca en Carla hebben (onafhankelijk van elkaar!) er voor gezorgd dat we wegwerp washandjes, vochtige doekjes en desinfecterende handreiniger bij ons hebben. Bijzonder nuttig want het is wel wat gedoe om je schoon en vers te houden deze dagen.

Ondertussen komen we weer langs Lake Baikal en dat levert prachtige vergezichten op. Mooie besneeuwde bergen met een gigantisch uitgestrekt wateroppervlak. De bebouwing langs de spoorweg is over het algemeen armoedig met houten huisjes en hutjes, verwaarloosde tuintjes, veel rommel en roestige restanten van auto's en andere constructies.

Maar na het meer wordt het uitzicht aantrekkelijker en afwisselender dan de vele saaie bossen die we tussen Moskou en Sverdlovsk (Jekaterinenburg) zagen. Onstuimige rivieren en kreken in steppeachtige heidevlakten en grasland, hier en daar nog sneeuw en op de achtergrond middelhoge heuvels en bergen. Prachtig.

's Avonds hebben we een (taai) stukje vlees gegeten in de restauratiewagen (zonder Hobbit) en ruim voor Chita maken we ons bed op en vallen in een dromeloze slaap.